səth

is. <ər.>

1. Bir şeyin xarici tərəfi, üst tərəfi, üz tərəfi. Yer kürəsinin səthi. Taxtanın səthi.

2. Səviyyə. Pəncərənin yarısı küçənin səthindən aşağı olduğu üçün bütün zibilləri yel daşıyıb, buraya toplardı. Ç.. // riyaz. Həndəsi cismi digər cisimdən və ya xarici fəzadan ayıran hədd, hüdud.